Rozdział III

Tydzień później

W ostatnie dni czerwca, mało tutaj widziane słońce gości dzisiaj w Londynie, a towarzyszy mu lekki, chłodny wiaterek. Lucy z torbami w dłoniach, aby zapełnić nowo zakupione półki, wracała do domu.

Dziewczyny nocowały u nowego kolegi Andrew'a cały tydzień, a w tym czasie wyremontowały i umeblowały całe mieszkanie. Wiele je to kosztowało i fizycznie i finansowo, ale się im udało. Jeszcze muszą dokładnie wysprzątać, każdy centymetr kwadratowy, bo w odwiedziny przyjeżdżają ich rodzice i najmłodsze rodzeństwo. Za pewne będą mówić, że nie dadzą sobie same rady w Londynie, ale one nie tracą nadziei i dalej wierzą w swoje marzenia. 

- Już jestem! - Oznajmiła brunetka, odkładając zakupy na blat kuchennej półki.

Także w miniętym tygodniu, próbowały dowiedzieć się gdzie mieszka Niall, albo przebywa, ale nie udało im się. Spotkanych ludzi nie obchodziło to.

- Jestem w łazience, za raz wyjdę!

Lucy wzięła się za rozpakowywanie. Mleko do lodówki, mąka do półki za raz przy mikrofalówce, a słodycze do półki na rogu. W mieszkaniu odległ się odgłos spłukanej wody i za raz z łazienki wyszła Elizabeth, zawiązując sznurek na biodrach, od spodni dresowych.

- Kupiłaś piwo? - Spytała od razu. Usiadła na krzesełko i pozwoliła kuzynce samej dokończyć rozpakowywać zakupy.

- Tak, ale tylko na dzisiaj. Rodzice dostaną szału, gdyby zobaczyli alkohol u nas w lodówce. - Stwierdziła, rzucając pouczające spojrzenie osiemnastolatce.

- Och, jesteśmy pełnoletnie, a oni zawsze traktują nas jak dzieci! - Zmarszczyła brwi w grymasie złości.

Dziewczyny zawsze wieczorem lubiły sobie wypić. Jak Lucy przyjeżdżała na wakacje do Elizabeth, na wieś, zawsze nocą, kiedy rodzice Wiewiórki już dawno spali, siostry również, zamykały się w pokoju i piły potajemnie. Chwały butelki do dużej szafy w ubrania, a później, kiedy nikogo nie było w domu, wyrzucały je. Dobre czasy, tak to obydwie wspominały.

- Masz jakieś nowe książki? - Osiemnastolatka spytała z zainteresowaniem, wiercąc się na krzesełku.

- Tak, leżą na moim biurku. - Odstawiła jogurty do lodówki i kiedy się odwróciła, kuzynki już nie było.

- Ale będzie czytania. - Przyniosła ze sobą wszystkie książki, zadowalając się nimi. Zaczęła czytać opisy na tylnej okładce i zastanawiać się, którą przeczytać pierwszą.

W tym czasie Lucy wzięła dwie szklanki, wrzuciła tam kilka kostek lodu, rozlała do nich resztę whisky i zalała to colą.

- Proszę. - Podsunęła drink dziewczynie, siadając na przeciwko niej.

- Ty wiesz co dobre. -  Zaśmiała się dźwięcznie, zamaczając usta w napoju i delektując się nim. - Pijaczki z nas. - Stwierdziła.

- Pijaczki... - Powtórzyła śmiejąc się.

Następnego dnia

Dziewczyny wstały wcześnie rano, przynajmniej jak dla nich dziesiąta to było "wcześnie rano", chodź rodzina miała przyjechać w okolicach południa, nie chciały być przez nich budzone. Wysprzątały jeszcze raz i powyrzucały butelki po alkoholu. Poszły kupić świeże pieczywo. A kiedy już to wszystko zrobiły wzięły się za gotowanie obiadu.

Po mieszkaniu odległo się pukanie do drzwi. Już przygotowane, aby zdać ten "egzamin" otworzyły drzwi, a za nimi ujrzały ich nie do wytrzymania rodzinkę. Mamę i tatę Elizabeth wraz z jej młodszą, sześcioletnią siostrą Margaret. Jak zawsze tata, Bob już coś mamrotał o złej jeździe mamy, chodź jeździła perfekcyjnie. Za  pewne zmieniali się co kilkanaście kilometrów. Tata i mama Lucy rozglądali się po klatce schodowej, a kiedy ich wzrok napotkał córkę od razu przeszli do przywitania się. Jej również młodszy dwunastoletni brat, Jack powiedział tylko "cześć", przybił piątkę z Wiewiórką i pobiegł na kanapę z konsolą w dłoniach.

- Wchodźcie, obiad już gotowy. - Elizabeth uśmiechnęła się zachęcająco, zapraszając ich do drewnianego stołu, gdzie czekały już dania.

Wszyscy przysiedli się do stołu, nakładając sobie porcje jedzenia.

-Jack, chodź zjedź. Zobacz dziewczyny zrobiły kurczaka, ziemniaczki, chodź. - Zachęcała go mama Amelia, klepiąc w wolne krzesełko, koło siebie.

- Nie chce mi się jeść. - Odpowiedział dalej grając.

Amelia mówiła mu, że nie jadł od czterech godzin i żeby jednak zjadł, ale on cały czas mówił "nie", więc wszyscy odpuścili sobie niepotrzebną kłótnię.

Kiedy już zjedli i mamy z własnej woli pomogły córką, posprzątać po obiedzie, ojcowie musieli dobrze przedyskutować, każdy centymetr mieszkania.

- Na jesień, dziewczynki przyjadę wymienić wam okna. - Oznajmił Bob, oczywiście tak się stanie. - Są do natychmiastowej wymiany, lato przetrwacie. - Zdecydował, siadając na kanapę, koło Garett'a.

Yhym tylko to wydobyło się z ust dziewczyn, oczywiście to nie było niemożliwe, bo jeśli przyjedzie Bob, to z nim cała rodzinka w komplecie.

Tydzień później

"Nic tak szybko nie wraca, chodź byś tego bardzo pragnął..."

To był zwariowany tydzień. Wczoraj, od dwóch tygodni, pobytu tutaj dziewczyn i znajomości ich i Andrew'a, on pierwszy raz wypił.

Mała ilość alkoholu zaszkodziła mu tak, że obijał się o ściany, miał problemy z żołądkiem i zadzwonił do swojego byłego. Przeprosił go za wszystko i zeszli się. Jeremy - bo tak miał na imię jego chłopak, przyszedł do nich, również trochę wypił. On i Andrew spędzili szaloną noc. A to wszystko plus kochanie się, nie wyglądało najlepiej.

Elizabeth nadal nie odzyskiwała swojej torby i już się żegnała z tą nadzieją. Wczoraj również obijała się o ściany, ale ze śmiechu. Ponieważ, że ta cała imprezka odbywała się u Andrew'a, przez przypadek przeszkodziły mu i jemu chłopakowi Jerem'emu w łazience. Pierwszy raz widziały taki widok i na pewno, nie chcą, aby to się powtórzyło.

U Lucy jest wszystko opanowane. Nie ma żadnego incydentu z zaginionym bagażem. Ona tylko kłóciła się z sąsiadem z pierwszego piętra, pod nimi. Zarzucał im, że są za głośno, zakłócały ciszę nocną, ale ona wspomniała mu wrzaski "Dick nie przestawaj!!" o pierwszej w nocy, trzy noce temu, przez jego żonę i rzuciła w niego ciastem, ten na pożegnanie powiedział "Wariatki", a ona pokazała mu środkowy palec, co odwzajemnił, po czym wrócił do swojego mieszkania, aby dzielić życie z krzykatą żoną.

Teraz jeszcze smacznie śpią, a kiedy się obudzą wszystkim będzie towarzyszył 

przyjaciel "kac".